Toro is een wijngebied in Castilla y Leon, in het noordwesten van Spanje. Steeds bekender om zijn krachtige, volle rode wijnen gemaakt van Tinta da Toro (synoniem voor Tempranillo). Echter ook zeer kleine hoeveelheden witte wijn gemaakt. Het is genoemd naar de stad Toro, een oude nederzetting op slechts 65 kilometer (40 mijl) ten oosten van de Portugese grens. Het is gelegen aan de rivier de Duero, die de noordelijke helft van de regio doorsnijdt. Het Spaanse woord toro betekent ‘stier’. Hoewel het onduidelijk is hoe de naam van de stad precies is ontstaan, is de stier niettemin een passend symbool voor deze robuuste wijnen.
De kwaliteit van de wijn is erkend door de toekenning van de DO-status in 1933. Dit maakte het gebied tot een van de eerste Spaanse regio’s die dit bereikte. Het gebied leed echter tijdens en na de Spaanse Burgeroorlog van 1936-39. Bijgevolg werd de oorspronkelijke DO achterhaald. De moderne versie is gemaakt in 1987.
Toro, stevig tot zéér stevig..
De rode wijnen hier kunnen worden geëtiketteerd met termen als Joven, Crianza, Reserva en Gran Reserva Deze geven aan hoe lang een wijn rijpt voordat hij op de markt komt. Toro’s duidelijke potentieel als wijnregio heeft wijnproducenten uit andere regio’s (zowel Spaanse als buitenlandse) aangemoedigd om daar wijnmakerijen te vestigen.
Deze toenemende belangstelling heeft bijgedragen aan de verjonging van de Toro-regio en zijn wijnen. Dit effect heeft op zijn beurt het bewustzijn van de consument vergroot en is overgewaaid naar andere delen van Castilla y Leon.
Tempranillo ook hier
Qua druivenrassen is Tinta de Toro verreweg de dominante druivensoort in Toro. De DO-autoriteiten beschrijven Tempranillo en Tinta de Toro als genotypen, die genetische code delen. Tinta da Toro heeft een echter een langere vegetatieve cyclus, wat het helpt om de warme omstandigheden het hoofd te bieden. Het blad is meer geïdentificeerd, de bessenhuid is dikker en er zijn meer nerven in het vruchtvlees. Fenolen zijn hoger in de Toro-variant en produceren wijnen die dieper gekleurd en meer tanninerijk zijn dan Rioja en de meeste Ribera del Duero-wijnen.
Even kleine hoeveelheden Malvasia Blanca en Verdejo zijn verbouwd voor gebruik in de zeldzame flessen witte wijn.
Het klimaat op het Castiliaanse plateau is beslist continentaal. Hetzelfde kan men zeggen voor de naburige Rueda, Cigales en Ribera del Duero. Dit betekent droge, hete zomers gevolgd door koude, strenge winters. Hoewel de uitgestrekte Atlantische Oceaan zowel in het noorden als in het westen ligt, zijn de wijngaarden van Toro verstoken van enige significante maritieme invloed door de Cordillera Cantábrica, de bergketen die Castilla y Leon scheidt van de Spaanse noordkust.
Hoogte speelt een belangrijke rol in het terroir van Toro. De regio ligt in het hart van Castilla y Leon, op het uitgestrekte, hoge plateau dat de bergketens Cordillera Cantábrica en Sistema Central van elkaar scheidt. De meeste Toro-wijngaarden liggen op hoogtes tussen 600 en 800 meter boven zeeniveau, wat helpt om het klimaat iets af te koelen; de luchttemperatuur daalt ongeveer 0,6°C met elke 100m hoogte.
